Biografie van Jan Drijver (1886-1963)

DrijverJDe Texelse vogelkenner Jan Drijver groeide op in een gezin waarin iedereen belangstelling had voor de natuur. Zijn grote interesse voor vogels was volgens hem een erfelijke kwestie. Jan werd in 1886 geboren in Den Hoorn. Nog voor hij kon lezen en schrijven, kende hij al de namen van de vogelsoorten die op het eiland voorkwamen. Rapen van eieren was in die tijd nog heel gewoon, maar Jan en zijn broers leerden van hun ouders dat je dat niet in het broedseizoen mocht doen. Het was een cursus praktische vogelbescherming waar hij later nog veel plezier van zou hebben.

Werken voor Natuurmonumenten

Het zag er aanvankelijk niet naar uit dat hij een loopbaan in de natuurbescherming zou gaan bekleden. Na afloop van zijn schooltijd vertrok de jonge Drijver naar Rotterdam om te worden opgeleid tot ambtenaar bij de Posterijen en Telegrafie. Na enkele omzwervingen kreeg hij een standplaats op het kantoor in Den Burg en was hij dus weer terug op Texel. Hier ontmoette hij P.G. van Tienhoven die toen nog wel geen voorzitter was van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland, maar wel al een belangrijke rol speelde in het dagelijks bestuur van deze organisatie. In 1913 werd Drijver gevraagd om als administrateur te komen werken op het kantoor van Natuurmonumenten in Amsterdam, een functie die Drijver met beide handen aangreep. Vanaf die tijd werkte hij intensief samen met Van Tienhoven en Jac.P. Thijsse. Met zijn drieën bepaalden zij decennialang het gezicht en het beleid van de vereniging.

Vogelbescherming

Drijver was een uitstekend organisator. Hij deed de boekhouding, zorgde voor het beheer van de “natte” terreinen en onderhandelde bij het verwerven van nieuwe terreinen. Vogels en de bescherming van vogels lagen hem het meest aan het hart. Hij speelde een belangrijke rol bij de totstandkoming van de Vogelwet uit 1936 en was jarenlang secretaris van de Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Vogels. Bij het grote publiek werd hij ondertussen bekend door zijn boeken, zoals Texel, het vogeleiland.

In 1953 nam Drijver, inmiddels opgeklommen tot hoofddirecteur, afscheid bij Natuurmonumenten. Drie jaar later werd als eerbetoon aan hem het natuurmonument De Bol op Texel omgedoopt tot Drijvers Vogelweid De Bol. Na zijn pensioen verbleef Jan Drijver vele maanden per jaar op het eiland, waar hij een tweede huisje had. De deur stond er altijd gastvrij open. Drijver was een man met een warme persoonlijkheid. Hij stierf in 1963 op Texel waar hij onder grote belangstelling werd begraven.

 

Marga Coesèl In: Heimans en Thijsse Nieuwsbrief nr 31, november 2006.