Rondzwerven
Voor de in 1891 geboren Jan Pieter Strijbos was het leven een groot avontuur. Hij verdiende zijn brood met het werk dat hij het liefste deed: rondzwerven in de vrije natuur en daarover publiceren. Hij beschikte niet alleen over een vlotte pen maar was ook een vaardig fotograaf en filmer. Net als Jac.P. Thijsse, die hij persoonlijk kende en enorm bewonderde, begon hij al met zwerven zodra hij kon lopen. Zijn actie-radius beperkte zich aanvankelijk tot de wijde omgeving van zijn geboortestad Haarlem, maar breidde zich al gauw uit tot de rest van Nederland en daarbuiten. Tot op hoge leeftijd maakte Jan P. reizen naar verre, vreemde landen op zoek naar onbekende landschappen, planten en dieren (vooral vogels). Luxe en comfort waren aan hem niet besteed, hij kampeerde het liefst in de vrije natuur, in een zelfgemaakte tent bij het licht van glimwormpjes.
Schrijver en schilder
In 1924 begon hij met het schrijven van stukjes voor De Telegraaf. Dat ging hem zo gemakkelijk af dat hij deze natuurrubriek ruim veertig jaar lang volhield. Bekendheid kreeg hij ook met Hoe heet die vogel?, een album in twee delen met losse, gekleurde plaatjes uitgegeven door de Zaanse banket- en koekfabriek Van Delft, en door boeken als De vogels rondom ons huis en De blauwe reiger. In 1939 haalde Strijbos de pers met het bericht dat hij in Spitsbergen als vermist werd opgegeven. Zijn kano was op een afgelegen plek weggespoeld. Dankzij zijn doorzettingsvermogen wist Strijbos te overleven. Na een barre tocht van vier dagen zonder eten slaagde hij er in de bewoonde wereld te bereiken. Het was een avontuur waar hij later met smaak over kon vertellen.
Behalve van planten en dieren hield Strijbos veel van mensen. Hij had een grote schare vrienden en onderhield met iedereen nauwe contacten. Zijn huis stond altijd open voor gasten en er vond over en weer een drukke correspondentie plaats. De vriendschappen met onder anderen Niko Tinbergen, Jan Verwey, Bert Garthoff en Rinke Tolman beschreef Strijbos in 1976 uitvoerig in zijn autobiografische boek Vogelvrij, mensen en tijden die ik gekend heb. Een deel van zijn correspondentie is aanwezig in het archief van de Heimans en Thijsse Stichting.
Strijbos werd tijdens zijn lange leven vaak gefêteerd en hij ontving tal van eerbewijzen, zoals de Gouden Lepelaar van Vogelbescherming, de Heimans en Thijsse Prijs en de ANWB-Edo Bergsmaprijs. Hij stierf, 92 jaar oud, op 10 mei 1983.
Marga Coesèl In: Heimans en Thijsse Nieuwsbrief nr. 30, juni 2006